RoffaSwingdj’s

Was je al eens op eens op een feestje van Roffaswing? Dan kwam je ze zeker al tegen, de vier dj's van Roffaswing. Zonder muziek geen dans, geen Salon, geen Sessie, geen Praktijk en geen Grashopper. Hoogste tijd voor een nadere kennismaking met dit kwartet achter de swing van Roffa. We vliegen het rijtje af…

Achter de stuurknuppel: dj Mr. Hokum
Hoe kwam Roffaswing nou aan de man met de èchte plaatjes?
Uiteraard belandde ik via de muziek bij Roffaswing en ondertussen volgde ik al wat lessen Lindy Hop, Charleston, Blues en Balboa. Ik heb altijd al muziek verzameld en gemaakt, maar mede dankzij Ziya Ertekin, beter bekend als dj Blue Flamingo, schafte ik zelf een eenvoudige HMV-slingergrammofoon uit 1929 aan. En zo ontstond er ondertussen een hele collectie met orginele 78-toerenplaten.

En waar ligt de focus?
Mijn interesse ligt bij de oorsprong van de vroege Amerikaanse jazz, blues, country en de wederzijdse beïnvloeding in de twintiger en dertiger jaren. Daarom richt ik me bij het verzamelen voornamelijk op schellak uit de periode tussen de beide wereldoorlogen in. Mijn alter ego had dus ook Mr. Interbellum kunnen heten.

Heb je favorieten?
Emmett Miller, Harlem Hamfats, Lil Hardin, Cab Calloway, Mound City Blue Blowers, Tiny Parham, Frankie Trumbauer, Bessie Smith en Jelly Roll Morton. En favoriete labels! Zoals Okeh, Vocalion, Brunswick, Columbia, HMV en Decca.

En luister je eigenlijk nog naar muziek van nu?
De tegenwoordige revival van de crisis (letterlijk en figuurlijk) zorgt ervoor dat er nu ook fantastische muziek gemaakt wordt die ik ook graag draai. Denk aan C.W. Stoneking, Meschiya Lake & the Little Big Horns, Pokey Lafarge en The Hokum High Rollers.

Jazz en Roffa?
De vooroorlogse jaren in Rotterdam spreken erg tot de verbeelding, de talloze uitgaansgelegenheden werden in het weekeinde druk bezocht en menig jazzartiest vereerde Rotterdam met een bezoek.

En wat vind je van dj-en voor dansers?
Het is erg leuk om te weten waar  goed op gedanst kan worden en nog leuker om te zien als er nog goed op gedanst wordt ook!

Enne… Hokum?
Dat zijn liedjes uit de Amerikaanse blues met een ondeugende knipoog. Treffend voorbeeld, dat uiteraard niet te vertalen valt, uit het liedje Meat Balls van Lil Johnson, opgenomen rond 1937:

Got out late last night, in the rain and sleet
Tryin' to find a butcher that grind my meat
Yes I'm lookin' for a butcher
He must be long and tall
If he want to grind my meat
'Cause I'm wild about my meat balls.

Co-piloot: dj Superheidi
Dus… dj-en, hoe dat zo?
Het begon natuurlijk allemaal met het eigengereide idee dat ik op swingfeestjes net niet het moois hoorde wat ik thuis wel draaide. Dat is natuurlijk heel betrekkelijk als je beter luistert naar wat andere dj's proberen te vertellen met hun keuze. Maar wat blijft: al het moois moet gedeeld worden, like & share, share & like.

En de jazz?
Als geboren muzikale veelvraat (try me!) struikel je op een mooie dag vanzelf over de jazz en 't is ongeneeslijk.

Schellak, vinyl, cd, laptop?
Laptop. Vinyl klint prachtig in de juiste omstandigheden, schellak is heel authentiek en cd's staan nog in mijn kast. Maar een digitale collectie is gewoon handiger, ik ga niet meer beginnen aan een kwetsbare verzameling die tijd, ruimte en geld vreet. Beetje zuinig blijven op m'n goeie verstand en m'n rug. Met mijn macje en een paar dansschoenen in de tas ben ik mobiel.

En je collectie?
Die groeit uit de klauwen, zie daar het gemak en de last van digitaal verzamelen. Maar wat een rijkdom! Verrukt als er een onvermoed briljantje opduikt dat gedraaid moet worden bij de eerstvolgende dansgelegenheid. 't Is m'n lego! Zoet spelen: sorteren, zoeken, luisteren, herbeluisteren, vinden, taggen, passen, bouwen, kortom uren voorpret.

Eeuwige swingfavorieten?
Pfff, te veel! Duke, Goodman en alles wat daar tussen voor en na komt? Ik heb een zwak voor de jaren '30, maar swingpret is van alle tijden, small bands, big bands, manouche, trad jazz of kamerbreed swingen in hi-fi.  Op het moment kieper ik regelmatig in katzwijm van dode en levende klarinetisten. Hmm, eigenlijk wurmen Basie en Hampton zich opvallend vaak in mijn sets. Verder slurp ik zo mogelijk gulzig levende muziek op van muzikanten als Duke Heitger, Catherine Russell, Andreas Hofschneider of onze eigenste Dr. Bernard.

Ben je streng in de swingleer?
Lieve help, ik vrees van wel, het swingdansen doet men op swing! D'r kan en mag best wat anders hoor, beetje vroege rhyhm & blues of iets hots van voor 1930, maar één genre is altijd raak is en dat is swing, punt.

Wat maakt dj-en voor dansers nou zo ontzettend leuk?
Een volle vloer, grote grijnzen en doorweekte shirtjes. Pret als dansers komen 'klagen' dat muziek te goed is om even te kunnen gaan zitten.

Jazz en Roffa, wat denk jij?
Oei, gevoelig pun…. Rotterdam afficheert zich graag als jazzstad, maar de dansbare jazz moet je met een lantaarntje zoeken. Jazz is een sexy term, iedereen plakt naar believen dat etiket op alle mogeljke subsubsubgenres die hun best 'jazzy' klinken. De (echte) jazz van nu kent zeker goede muzikanten met een puik repertoire. Maar swing wordt een beetje als ouwelullenmuziek gezien. Ouwelullenopmerking natuurlijk, de internationale swingscene is hipper dan hip. Roffa is hip, altijd al geweest! Man, Coleman Hawkins stond ooit te toeteren op de Binnenweg. Pschorr op de Coolsingel had al wel mooi een discovloer in 1926! Ja, heus, glas met gekleurde knipperlichtjes. Komt helemaal goed, let maar op!

Smack dab in the middle: dj Sleaze-E
En hoe rolde jij er zo in?
Ik zag de film Swing Kids en was op slag verliefd op swingdansen. Maar toch zat ik tot over mijn oren in de snelle punk, metal en rock, dus luisterde ik in het begin vooral naar neo-swing. Ik had een cd met hits van Count Basie, met naar mijn smaak te weinig bas en daarom luisterde ik er eigenlijk nooit naar. Toen ik zelf begon te dansen kroop de swing pas echt onder mijn huid.

En het dj-en, hoe is dat begonnen?
In mijn scene in Halifax was er simpelweg geen dj, we hadden een iPod op de shufflestand en dat was het dan. Naar mijn idee zou een feestje zoiets als eb en vloed moet hebben, of iets van een thema of ritme. En zo dook ik dus in mijn, geheel legaal verworven, muziekcollectie en raakte gaandeweg aan het dj-en.

Schellak, vinyl, cd, laptop?
Ik zou dolgraag mijn vinylcollectie opnieuw willen opbouwen, maar meer voor persoonlijk gebruik. Dj-en met vinyl is best onpraktisch, vooral als je geen auto hebt. Karrevrachten vinyl rondrijden doe je niet zomaar even… en dan heb je nog twee draaitafels nodig. Wat cd's betreft... als je dan toch al digitaal gaat, kun je net zo goed het beste uit je laptop halen. Snel, draagbaar en met een overvloed aan muziek tot je beschikking

Moet het per se swing zijn?
Welnee, zoveel geweldige muziek is weer uit swing ontstaan. Soms is het gewoon geinig om een rock&roll-liedje zoals Bobby Darin's Splish Splash in een setje te stoppen en zien wat er gebeurt (verwarrend of niet).

Noem eens een paar lievelingsnummers.
Blues My Naughty Sweety Gives Me van Sidney Bechet is een van mijn persoonlijke favorieten aller tijden. Om een paar anndere krakers te noemen: Honeysuckle Rose van Eva Cassidy, Diga-Doo van Artie Shaw, I Got A Feeling I'm Falling van Louis Armstrong (op Satchmo Does Fats, geweldig album)...

Waar luister je verder nog naar?
Behalve swing? Punk, metal, hip hop, trip hop, grunge, rock'n roll, rock, blues.

Wat maakt dj-en voor dansers nou zo gaaf?
Het is onzettend leuk om dansers te zien dansen. En dj-en voor beginners, met prettige langzamere en midtempo nummers, vind ik superleuk. Het is fantastisch om te zien hoe iedereen de vloer op springt, hun uiterste best doet en helemaal uit de pruik gaat.

Jazz en Roffa, wat denk jij?
Een beetje jazz in je leven, daar heeft iedereen behoefte aan.

En in de staart: dj FInnSpinn
En hoe dook jij in het dj-en voor dansers?
Als je zelf danst en je hebt zo veel geweldige dansbare muziek, dan wil je dat ook een keer loslaten op andere dansers. Missiedrang? Nou en of. En ook nieuwsgierigheid. 'Zouden ze ook op dit plaatje dansen?'

Wat maakt dj-en voor dansers nou zo ontzettend tof?
Ik denk dat het gewoon leuk is om je 'eigen' muziek te horen. En nog veel leuker als dansers je voorkeur bevestigen door er op te dansen. Een kleine egoboost wellicht?

Is jazz een oude bekende?
Jazz is al van kinds af aan deel van mijn leven. Mijn vader was een jazzliefhebber en speelde slaggitaar in de C-side Evergreens: een jazzband 'oude stijl' die elke woensdagavond optrad in The Flying Dutchman in Vlissingen. Uit zijn platencollectie maakte Ain't Misbehavin' van Fats Waller grote indruk. Toen ik uiteindelijk zelf op de piano kon pingelen was ragtime een van de eerste dingen die uit mijn vingers rolde.

Ook al een laptop-dj!
Hoewel platen draaien zijn charme heeft heb ik niet het geduld om ze te gaan verzamelen en het is ook vreselijk onpraktisch. Over de geluidskwaliteit zijn de meningen verdeeld. Maar een ding weet ik zeker: dansers geven er geen fluit om, zolang de muziek maar geen pijn aan je oren doet en goed te volgen is.

Swing van alle tijden?
Ik kan met alle plezier alleen oude swing draaien, als bijvoorbeeld de avond een 'vintage' feel heeft, qua locatie, aankleding en bezoekers. Maar als de avond informeler is, of bij een bepaalde groep dansers, kan ik ook nieuwere of andere dingen opzetten. Ik ben in principe eerder niet dan wel streng in de swingleer. Als het goede muziek is en je kan er een swing- of throw-out op doen dan mag het allemaal gedraaid worden. Maar ik vind wel dat je trouw moet blijven aan de grondgedachte van swing. Op rock & roll kun je prima Lindy Hoppen, maar de hele avond r&r draaien doe je maar op een r&r-avondje. En er is een grens: it don't mean a thing if it ain't got that swing.

Welke nummers draai jij virtueel helemaal grijs?
Van Some Of These Days van The Mills Brothers, van The Uptown Lowdown van Ella Logan of van Minor Swing van Django Reinhardt kan ik geen genoeg krijgen. Maar zo zijn er nog een hele rij nummers te noemen. Uiteindelijk scoort het oude werk toch beter dan het nieuwe.

Luister je eigenlijk nog naar iets anders?
Ik wordt elke ochtend gewekt door mijn iPod die een heel scala van muzieksoorten ten gehore brengt: soul, jazz, acid, funk, klassiek, bluegrass, etc. Alleen rock en pop zijn ernstig ondervertegenwoordigd. Jaarlijks bezoek ik zeker acht klassieke concerten in de Doelen. Maar de hoeveelheid swing die momenteel in de oren stroomt is ongemeen groot.

Jazz en Roffa, wat denk jij?
Een match made in heaven.

 

Foto vliegtuig: Paul van der Blom